زیست چینهنگاری روزنداران کفزی بزرگ در نهشتههای الیگوسن- میوسن از سازند قم
Authors
Abstract:
نهشته های الیگوسن-میوسن سازند قم با ضخامتی متغیر در نواحی ایران مرکزی، کمان ماگمایی ارومیه دختر و سنندج-سیرجان برجا گذاشته شده است. براساس زیست چینه نگاری روزن داران کفری بزرگ در رسوبات برش کهک از سازند قم در ارومیه دختر، 4 زون زیستی تجمعی از روزن داران در اشکوبهای روپلین، چاتین، آکی تانین و بوردیگالین شناسایی شده است که جنس ها و گونه های زیر را در برمی گیرند: Nummulites fichteli, Nummulites vascus, Eulepidina dilitata, Nephrolepidina sp., Neprolepidina tournoueri, Eulepidina sp., Pseudolituonella reicheli, Miogypsina sp., Miogypsina irregularis, Amphistegina sp., Operculina sp., Bozorginella qumiensis, Triloculina trigonula, Triloculina tricarinata, Peneroplis sp., Peneroplis thomasi, Dendritina ranji, Triloculina trigonula, Rotalia sp., Pyrgo sp., Elphidium sp., Borelis melo and Borelis curdica. زون های زیستی مذکور مشابه با زون های زیستی تجمعی شناسایی شده از سازند آسماری به سن الیگوسن-میوسن در حوضه رسوبی زاگرس در جنوب غربی ایران است. الگوی پراکندگی روزن داران الیگوسن – میوسن در نهشته های کهک از سازند قم دلالت بر رسوبگذاری در محیط های رسوبی دیرین لاگون محصور، لاگون باز و آبهای کم عمق دریای باز دارد. تجمع زیستی روزن داران الیگوسن – میوسن در نهشته های سازند قم مشابه با فونای دیگر نقاط تتیس در حوضه های رسوبی مدیترانه و هند-غرب آرام می باشد.
similar resources
زیست چینه نگاری روزن داران کف زی بزرگ در نهشته های الیگوسن- میوسن از سازند قم
نهشته های الیگوسن-میوسن سازند قم با ضخامتی متغیر در نواحی ایران مرکزی، کمان ماگمایی ارومیه دختر و سنندج-سیرجان برجا گذاشته شده است. براساس زیست چینه نگاری روزن داران کفری بزرگ در رسوبات برش کهک از سازند قم در ارومیه دختر، 4 زون زیستی تجمعی از روزن داران در اشکوبهای روپلین، چاتین، آکی تانین و بوردیگالین شناسایی شده است که جنس ها و گونه های زیر را در برمی گیرند: nummulites fichteli, nummulites va...
full textمجموعه جانوری مرجانی الیگوسن و میوسن زیرین ایران مرکزی؛ محیط زیست دیرینه و جغرافیای دیرینه
full text
دوکفهایهای کوچک سازند قم (میوسن پیشین) در برش باختر آشتیان، ایران مرکزی
سازند قم در اطراف آشتیان به خوبی رخنمون دارد. به منظور مطالعه دیرینهشناسی دوکفهایهای سازند قم در ایران مرکزی و روشن شدن شرایط بومشناسی دیرینه آنها، یک برش چینهنگاری در خاور آشتیان انتخاب شد. ستبرای واقعی سازند قم در این برش 71 متر است که از سنگآهک، مارن، ماسهسنگ و کنگلومرا تشکیل شده است. در این برش سازند قم به طور تدریجی روی سنگهای تخریبی سازند سرخ زیرین و با ناپیوستگی فرسایشی در زیر س...
full textمعرفی مقدماتی استراکدهای میوسن پیشین (سازند قم) در برش چینهنگاری باختر آشتیان، ایران مرکزی
به منظور مطالعه دیرینهشناسی استراکدهای سازند قم در ایران مرکزی و روشن شدن ارتباط آنها با مجموعههای زیستی نواحی مجاور، یک برش چینهنگاری در خاور آشتیان انتخاب گردید. در این برش سازند قم به طور تدریجی بر روی سنگهای تخریبی سازند قرمز زیرین و با ناپیوستگی فرسایشی در زیر سازند قرمز بالایی قرار میگیرد. در مجموع 3 گونه از 12 جنس استراکد در قالب 12 تیره شناسایی گردید. محدوده چینهنگاری مشترک این ...
full textچینهنگاری سکانسی جغرافیای دیرینه سازند آسماری (الیگوسن ـ میوسن) در شمال خاوری حوضه دزفول و جنوب حوضه لرستان، جنوب باختر ایران
سازند آسماری یک واحد اساساً کربناته به سن الیگوسن- میوسن پیشین میباشد و یکی از مهمترین مخازن هیدروکربنی حوضه زاگرس را تشکیل میدهد. تغییرات رخسارهای این سازند که حاصل نوسانات سطح دریا و حرکات تکتونیکی میباشد، میتواند مناطقی مستعد برای تشکیل تلههای چینهشناسی ایجاد کند. هدف از مطالعه حاضر بازسازی جغرافیای دیرینه سازند آسماری در شمال فرورفتگی دزفول و جنوب خاوری حوضه دزفول میباشد. به این من...
full textگدازههای بازالتی الیگوسن شرق و جنوبشرق شاهرود: شاهدی بر جایگاه پشتکمانی حوضه الیگو-میوسن ایران مرکزی
در بخشهای شرقی و جنوبشرقی شاهرود، در میان مارنهای قرمز رنگ ژیپسدار الیگوسن (معادل با سازند قرمز زیرین)، یک سری گدازههای بازالتی با ترکیب الیوین بازالت تا بازالت فوران کردهاند. این سنگها دارای بافتهای میکرولیتی پورفیری، گلومروپورفیری و هیالوپورفیری هستند. کانیهای اصلی آنها شامل الیوین، پلاژیوکلاز و پیروکسن در الیوین بازالتها، و پلاژیوکلاز و پیروکسن در بازالتها هستند. این سنگها در ن...
full textMy Resources
Journal title
volume 32 issue 2
pages 91- 108
publication date 2016-08-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023